Comezamos o curso con reformas na biblio, unha man de pintura, una cantos mobles e... moito que organizar!!!
IMAXINICA
"PARA VIAXAR LONXE, NON HAI MELLOR NAVE CUN LIBRO" EMILY DICKINSON
martes, 6 de marzo de 2018
xoves, 21 de abril de 2016
CRA CONTOS DE ABRIL
Temos que aproveitar a oportunidade de disfrutar dun novo cracontos xa que é o penultiumo deste curso. Coincide ademáis no mes dos libros, onde se celebra a conmemoración do libro infantil e xuvenil o 2 de abril e o día do libro o 30 de abril.
O conto co que nos vai agasallar a nosa contacontos favorita, Auri, nesta ocasión é un dos imprescindibles de Eric Carle en tódalas bibliotecas:
Oso Pardo, oso pardo, ¿qué ves ahí?
Texto de Bill Martin Jr. Nueva York: Henry Holt and Company, 1998; 26 pp.; trad. de Teresa Mlawer;
Unha osa inmensa no corazón dun bosque susurrante; e nas pendientes escarpadas da montaña. Que fai tremer aos adultos e aos cordeiros pero non a unha fráxil Omega, que se deixa cair nos seus brazos para despois camiñar xuntas cara os cumios.
O conto co que nos vai agasallar a nosa contacontos favorita, Auri, nesta ocasión é un dos imprescindibles de Eric Carle en tódalas bibliotecas:
Oso Pardo, oso pardo, ¿qué ves ahí?
Texto de Bill Martin Jr. Nueva York: Henry Holt and Company, 1998; 26 pp.; trad. de Teresa Mlawer;
Unha osa inmensa no corazón dun bosque susurrante; e nas pendientes escarpadas da montaña. Que fai tremer aos adultos e aos cordeiros pero non a unha fráxil Omega, que se deixa cair nos seus brazos para despois camiñar xuntas cara os cumios.
martes, 15 de marzo de 2016
CRA CONTOS MARZO
Xa nos estamos achegando ao terceiro xoves do mes de marzo e con el unha nova cita cos Cracontos.
Nesta ocasión a historia é un clásico imprescindible en calquera biblioteca pero a gran sorpresa está na actividade que acompañará ao conto. Non vola verdades!
Imaxinica agardavos o Xoves 17 de marzo de 17 a 18.
A EIRUGIÑA COMELLONA
ERIC CARLE
RESUMo Do LIBRO:
Nesta ocasión a historia é un clásico imprescindible en calquera biblioteca pero a gran sorpresa está na actividade que acompañará ao conto. Non vola verdades!
Imaxinica agardavos o Xoves 17 de marzo de 17 a 18.
A EIRUGIÑA COMELLONA
ERIC CARLE
- Editorial: KOKINOS
- Lingua: GALEGO
- ISBN: 9788492750672
RESUMo Do LIBRO:
A eiruga era moi pequena, pero tiña unha fame enorme. Así que posase todo este conto comendo, atravesando páxina tras páxina. Ata que finalmente convertiuse, coma todas as eirugas, en borbotea.
luns, 15 de febreiro de 2016
CRA CONTOS FEBREIRO
Xa estamos de novo preparadas para outra sesión de cracontos. Nesta ocasión as contacontos son ben coñecidas por todo o alumnado do noso cole. Se queres descubrir quenes son, aquí vos agardamos na nosa biblio o Xoves 18 de febreiro de 17h a 18h.
Aquí vos vai un avance das historias que imos disfrutar:
O RABAÑO
IMOS CAZAR UN OSO
ata que finalmente chegan a unha cova na que aparece un oso que os fai fuxir desandando a toda présa o camiño de volta
á casa.
Aquí vos vai un avance das historias que imos disfrutar:
O RABAÑO
TEXTO: MARGARITA DEL MAZO
ILUSTRACIÓN: GURIDI
PREMIO AO MELLOR ALBUM ILUSTRADO GREMIO LITERARIOS DE MADRID 2014
ILUSTRACIÓN: GURIDI
PREMIO AO MELLOR ALBUM ILUSTRADO GREMIO LITERARIOS DE MADRID 2014
Ser ovella é moi doado. Só hai que seguir o que di o manual: pasear, comer, durmir...
pasear, comer, durmir... e axudar a durmir. Non fai falla pensar, abonda con facer o que fan
as outras ovellas do rabaño. Pero que pasa cando unha ovella non segue o manual? Que
se converte en... unha ovella negra! E como se consegue que a ovella número 4 axude o
Miguel a adormecer?
MARGARITA DEL MAZO
GURIDI
MARGARITA DEL MAZO
Naceu en Malpica de Tajo (Toledo). No seu pobo natal alzase un castelo con torres, almenas, foxo e uns enormes muros que baña ese río que le da apelido. Neste lugar, creo de pasadizos, túneles e fantasmas, garda historias secretas quede contaban as súas avoas. Foron as que fixeron dela unha auténtica cuentista.
Licenciada en Dereito, pronto viu como o seu camiño se dirigía cara o mundo dos contos. Narra historias de viva voz e sobre papel.
Alguns dos seus libros publicáronse ata en doce idiomas. Como autora, gañou con algunhas das seas obras, premios literarios de gran prestixio como o Premio Lazarillo de Albúm Ilustrado e o Premio Álbum Ilustrado do Gremio de Libreiros de Madrid.
GURIDI
Raúl Nieto Guridi (Sevilla, 1970), fillo de pai delineante e de ni pintora, estudiou Belas Artes por auténtica devoción e vocación. No terreno laboral pasou por empresas de publicidade, de decoración, de arquitectura efímera e do deseo gráfico. Dende o ano 2006 complementa o seu trabajo de profesor de secundaria (Debuxo) coa ilustración.
Segundo a suas propias palabras, no ano 2009 atopa "un estilo propio" e ao ano seguinte começa a publicar dum modo imparable para editores como AH Pípala, OQO, Narval, A buen paso, Litera, La fragatina e Tres Tigres Tristes, destacando as súas colaboracións con escritoras coma Mar Benegas, Margarita del Mazo e Pablo Albo entre outros.
Con textos propios publica " Si yo fuera un gran gigante", "El rey de nada" e "Pasen y vean. Cuaderno de imaginar", no que consegue dar unha volta de rosca aos libros de actividades para nenas e en mediante suxestivas propostas.
Con textos propios publica "Si yo fuera un gran gigante", "El rey de nada" y, con nuestro sello, "Pasen y vean. Cuaderno de imaginar", en el que consigue dar una vuelta de tuerca a los libros de actividades para niños mediante sugerentes propuestas.
IMOS CAZAR UN OSO
Versión de MICHAEL ROSEN
Ilustracións de HELEN OXENBURY
Tradución de SANDRA e ÓSCAR SENRA GÓMEZ
Ilustracións de HELEN OXENBURY
Tradución de SANDRA e ÓSCAR SENRA GÓMEZ
Imos cazar un oso, un oso grande e fabuloso. Oh, que fantástico día! Ninguén lle ten medo ao oso! Oh-ooh! Herba! Herba alta e mesta. Por riba non podemos pasar. Por baixo non podemos pasar. Oh! Non! Terémola que atravesar!
Un pai e os seus catro fillos inician unha aventura que os levará a ir atravesando un campo de herba, un río, un bosque...ata que finalmente chegan a unha cova na que aparece un oso que os fai fuxir desandando a toda présa o camiño de volta
á casa.
A partir dunha canción tradicional, Michael Rosen
elabora un texto sinxelo cunha estrutura rimada e repetitiva
que, no clímax do relato, invirte a orde de todas as accións.
É un álbum ideal para primeiros lectores. Ao intercalar
onomatopeas que describen os movementos da familia,
resulta un conto moi dinámico. Ademais, recrea un ambiente
sonoro propicio para ser contado e para involucrar o público
infantil na narración.
Dende o punto de vista artístico, “Imos cazar un oso” comeza na mesma portada e, incluídas as gardas, ofrece acuarelas
a dobre páxina que enchen a vista con paisaxes e panorámicas nas que destaca a representación da natureza. Helen Oxenbury -que para crear os personaxes inspirouse nos seus fillos
e mesmo no seu propio can- fai un xogo visual ao alternar imaxes en branco e negro con ilustracións en color para diferenciar os planos nos que a familia se dispón a afrontar cada obstáculo, coas escenas nas que se describe como
van evolucionando os protagonistas. Son ilustracións
que van mudando de tons luminosos e lixeiros a cores densas e escuras a medida que se vai acrecentando o suspense
para volver á claridade do fogar.
Dende o punto de vista artístico, “Imos cazar un oso” comeza na mesma portada e, incluídas as gardas, ofrece acuarelas
a dobre páxina que enchen a vista con paisaxes e panorámicas nas que destaca a representación da natureza. Helen Oxenbury -que para crear os personaxes inspirouse nos seus fillos
e mesmo no seu propio can- fai un xogo visual ao alternar imaxes en branco e negro con ilustracións en color para diferenciar os planos nos que a familia se dispón a afrontar cada obstáculo, coas escenas nas que se describe como
van evolucionando os protagonistas. Son ilustracións
que van mudando de tons luminosos e lixeiros a cores densas e escuras a medida que se vai acrecentando o suspense
para volver á claridade do fogar.
MICHAEL ROSEN
(Harrow, Middlesex, 1946)
Ao rematar os estudos no Wadham College de Oxford, en 1969 empezou a traballar na BBC e foi guionista de programas infantís educativos. En 1974 publicou o seu primeiro libro de poesía para nenos. Nos 90 completou a súa formación sobre literatura infantil nas Universidades de Reading e North London. Impartiu clases na Universidade de Londres. Presenta un magazine radiofónico na BBC. Ten recibido nume- rosos premios, como o Children’s Laureate en 2009, e recoñecementos académicos nas Universidades de Exeter, Nottingham e East London, entre outras. Foi nomeado Cabaleiro das Artes e das Letras polo gober- no francés. En 2010 a Unión Nacional de Profesores concedeulle o Premio Fred e Anne Jarvis. www.michaelrosen.co.uk
A pintura interesoulle dende moi nova. Estudou na
Escola de Arte de Ipswich e na Escola Central de Arte
e Deseño de Londres, onde coñeceu o que sería o seu
home, o autor e ilustrador John Burningham. Traballou
como deseñadora e escenógrafa en compañías de
teatro, na cadea de televisión ABC e nos estudos cine-
matográficos Shepperton. Dende 1967 desenvolveu
unha importante carreira como autora e ilustradora de
libros infantís. Vendeu millóns de copias dos seus títu-
los, convertidos en clásicos actuais do seu xénero.
Gañou en dúas ocasións a Medalla Kate Greenaway e
o Premio Kurt Maschler, e ata tres veces o Premio
Smarties Book; a súa obra foi distinguida pola Asocia-
ción Británica de Bibliotecarios. É unha das creadoras
máis valoradas polos expertos en LIX do seu país.
(Harrow, Middlesex, 1946)
Ao rematar os estudos no Wadham College de Oxford, en 1969 empezou a traballar na BBC e foi guionista de programas infantís educativos. En 1974 publicou o seu primeiro libro de poesía para nenos. Nos 90 completou a súa formación sobre literatura infantil nas Universidades de Reading e North London. Impartiu clases na Universidade de Londres. Presenta un magazine radiofónico na BBC. Ten recibido nume- rosos premios, como o Children’s Laureate en 2009, e recoñecementos académicos nas Universidades de Exeter, Nottingham e East London, entre outras. Foi nomeado Cabaleiro das Artes e das Letras polo gober- no francés. En 2010 a Unión Nacional de Profesores concedeulle o Premio Fred e Anne Jarvis. www.michaelrosen.co.uk
HELEN OXENBURY
(Ipswich, Suffolk, 1938)
(Ipswich, Suffolk, 1938)
E como non, despois dos contos unha actividade coa que nos levaremos un recordo para a nosa casa.
Que ganas de que chegue o día!
Esperovos na nosa biblio!
Un bico enorme,
IMAXINICA
Que ganas de que chegue o día!
Esperovos na nosa biblio!
Un bico enorme,
IMAXINICA
mércores, 3 de febreiro de 2016
A PAZ
mércores, 27 de xaneiro de 2016
mércores, 20 de xaneiro de 2016
CRA CONTOS
Imaxinica está emocionadísima porque este xoves chega outra sesión de CRA Contos. Nesta ocasión teremos o pracer de disfrutar de dúas historias estupendas:
O rato da Lúa chámase Paco.
Paco marchou á lúa porque lle tiñan dito que era de queixo fresco. Meteuse nunha nave espacial e, nada máis chegar...
e por suposto ao rematar unha superactividade para levar de recordo dunha tarde tan xenial.
Non faltedes!
Unha aperta,
IMAXINICA
CHIVOS CHIVONES
Había unha vez tres chibos que vivían no alto dunha montaña:
o chibo chibón pequeno, o chibo chibón mediano
e o chibo chibón grande...
Un día viron unha herba moi verde que crecía no outro lado do río. Pero para chegar aló había que cruzar unha ponte
e debaixo dela vivía un ogro terrible que non deixaba pasar a ninguén. Así pois, o chibo pequeno, o chibo mediano
e o chibo grande tiveron que argallar o xeito de burlar
o monstro. Unha historia que demostra que a intelixencia e o enxeño poden máis que a forza física.
Olalla González
Adapta para os primeiros lectores este conto popular europeo, cunha versión especialmente creada para ser contada. En “Chibos chibóns”, os cativos atoparán un xogo
de tamaños, números e sons, que tamén se traduce nun xogo tipográfico a través das páxinas do libro. Federico Fernández apórtalle á historia unha boa dose de humor, creando personaxes dotados de moita expresividade.
Existe outra versión deste álbum adaptada á linguaxe
de pictogramas SPC, na colección Makakiños de KALANDRAKA, destinada a persoas con necesidades educativas especiais.
e o chibo chibón grande...
Un día viron unha herba moi verde que crecía no outro lado do río. Pero para chegar aló había que cruzar unha ponte
e debaixo dela vivía un ogro terrible que non deixaba pasar a ninguén. Así pois, o chibo pequeno, o chibo mediano
e o chibo grande tiveron que argallar o xeito de burlar
o monstro. Unha historia que demostra que a intelixencia e o enxeño poden máis que a forza física.
Olalla González
Adapta para os primeiros lectores este conto popular europeo, cunha versión especialmente creada para ser contada. En “Chibos chibóns”, os cativos atoparán un xogo
de tamaños, números e sons, que tamén se traduce nun xogo tipográfico a través das páxinas do libro. Federico Fernández apórtalle á historia unha boa dose de humor, creando personaxes dotados de moita expresividade.
Existe outra versión deste álbum adaptada á linguaxe
de pictogramas SPC, na colección Makakiños de KALANDRAKA, destinada a persoas con necesidades educativas especiais.
Diplomada en Maxisterio, na especialidade de Educa-
ción Primaria. Especialista en animación á lectura, é
mestra, narradora e imparte obradoiros de plástica e
de literatura. Traballou na libraría Libros para Soñar e
no departamento de edición de Kalandraka. Tamén
adaptou o conto titulado “Garavanciño”. Actualmente
coordina o espazo LoboCoxo, en Bueu.
Federico Fernández(Vigo, 1972)
Licenciado en Belas Artes pola Universidade de Vigo, na especialidade de Pintura. Entre outros galardóns, recibiu o 1o Premio Nacional de Ilustración 2001 por “Onde perdeu Lúa a risa?” (Kalandraka). Participou na obra colectiva “Miguel Hernández, 25 poemas ilustrados” (3o Premio Nacional de Edición-Libro de Arte). É un dos promotores do espazo artístico El Halcón Milenario (Vigo). Actualmente é profesor na Escola Municipal de Artes e Oficios de Vigo. http://doctorfredy.blogspot.com.es
Federico Fernández(Vigo, 1972)
Licenciado en Belas Artes pola Universidade de Vigo, na especialidade de Pintura. Entre outros galardóns, recibiu o 1o Premio Nacional de Ilustración 2001 por “Onde perdeu Lúa a risa?” (Kalandraka). Participou na obra colectiva “Miguel Hernández, 25 poemas ilustrados” (3o Premio Nacional de Edición-Libro de Arte). É un dos promotores do espazo artístico El Halcón Milenario (Vigo). Actualmente é profesor na Escola Municipal de Artes e Oficios de Vigo. http://doctorfredy.blogspot.com.es
O rato da Lúa chámase Paco.
Paco marchou á lúa porque lle tiñan dito que era de queixo fresco. Meteuse nunha nave espacial e, nada máis chegar...
Unha vez na Lúa, Paco decatouse de que non todo
era como el pensaba e sentiu ‘morriña’ de todo canto
lle resultaba familiar. Pero tamén descubriu que a
Lúa pode ser un berce acolledor, cálido e melodioso.
“Paco” é unha obra poética que fala de nostalxia e amizade. A súa autora é unha coñecida narradora oral que traballa no eido infantil como contacontos, escritora e compoñente do grupo de Teatro Berrobambán. Publicou con KALANDRAKA as obras tituladas “Mateo”, que recibiu unha Mención de Honra do Gremio de Libreiros de Cataluña, e “Smara”, que foi galardoada co Premio Isaac Díaz Pardo ás Mellores Ilustracións e incluida pola Biblioteca Internacional da Xuventude, con sé en Munich (Alemaña), na selección ‘The White Ravens’.
Nas ilustracións, que destacan pola súa gran calidez, empregouse unha técnica mixta a base de collage e ceras brandas. Blanca Barrio compatibiliza o seu labor no ensino coa faceta como ilustradora de libros infantís.
PAULA CARBALLEIRA (Fene, 1972)
Licenciada en Filoloxía Hispánica. Completou a súa preparación no ámbito artístico con cursos de interpretación, técnicas de actor e expresión corporal. Como contadora, faceta á que se adica dende 1994, ttraballou en programacións culturais en Galicia e no resto de España, Portugal, Brasil e Chile, entre outros países.
Como actriz, pertence ao grupo de teatro Berrobambán; tamén participa en series de ficción para a Televisión de Galicia. Un dos seus últimos proxectos foi a montaxe teatral infantil titulada “A cabana de Babaiagá”, do Centro Dramático Galego.
“Paco” é unha obra poética que fala de nostalxia e amizade. A súa autora é unha coñecida narradora oral que traballa no eido infantil como contacontos, escritora e compoñente do grupo de Teatro Berrobambán. Publicou con KALANDRAKA as obras tituladas “Mateo”, que recibiu unha Mención de Honra do Gremio de Libreiros de Cataluña, e “Smara”, que foi galardoada co Premio Isaac Díaz Pardo ás Mellores Ilustracións e incluida pola Biblioteca Internacional da Xuventude, con sé en Munich (Alemaña), na selección ‘The White Ravens’.
Nas ilustracións, que destacan pola súa gran calidez, empregouse unha técnica mixta a base de collage e ceras brandas. Blanca Barrio compatibiliza o seu labor no ensino coa faceta como ilustradora de libros infantís.
PAULA CARBALLEIRA (Fene, 1972)
Licenciada en Filoloxía Hispánica. Completou a súa preparación no ámbito artístico con cursos de interpretación, técnicas de actor e expresión corporal. Como contadora, faceta á que se adica dende 1994, ttraballou en programacións culturais en Galicia e no resto de España, Portugal, Brasil e Chile, entre outros países.
Como actriz, pertence ao grupo de teatro Berrobambán; tamén participa en series de ficción para a Televisión de Galicia. Un dos seus últimos proxectos foi a montaxe teatral infantil titulada “A cabana de Babaiagá”, do Centro Dramático Galego.
BLANCA BARRIO (Burgos, 1967)
Licenciada en Belas Artes pola Universidade de Salamanca, especializada en Deseño Gráfico. Trala súa formación académica, exerceu como creativa en varias axencias de publicidade. Foi seleccionada ata en dúas ocasións no concurso de ilustración infantil e xuvenil da Xunta de Castela-León. Actualmente imparte clases nun instituto de educación secundaria de Galicia. Traballou no deseño de carteis para compañías de teatro e na ilustración de libros infantís.
Licenciada en Belas Artes pola Universidade de Salamanca, especializada en Deseño Gráfico. Trala súa formación académica, exerceu como creativa en varias axencias de publicidade. Foi seleccionada ata en dúas ocasións no concurso de ilustración infantil e xuvenil da Xunta de Castela-León. Actualmente imparte clases nun instituto de educación secundaria de Galicia. Traballou no deseño de carteis para compañías de teatro e na ilustración de libros infantís.
Non faltedes!
Unha aperta,
IMAXINICA
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)